„Świąteczny układ” Vi Keeland oraz Penelope Ward wydany nakładem @editio.red to antologia składająca się z czterech świątecznych historii. Ten zbiór opowiadań od moich ulubionych dwóch zagranicznych pisarek romansów naprawdę jest przemyślanie skompletowanym świątecznym układem. ;) Każde opowiadanie to historia innej pary bohaterów, którzy spotykają się w zaskakujących niekiedy okolicznościach. Po przeczytaniu każdego z opowiadania odnosiłam wrażenie, że jest ono moim ulubionym, jednak po lekturze całej książki nie potrafię wybrać tego, które podobało mi się najbardziej. ;P

„Na moment oszołomiły mnie uliczne światła odbite w jego okularach, kiedy wciąż nie przestawał na mnie patrzeć. Może więc wcale sobie tego nie wyobrażałam. (…)

Zaczął we mnie narastać niepokój. Wkrótce dotrzemy na miejsce. I rozejdziemy się, każde w swoim kierunku.

Czy go jeszcze kiedyś zobaczę?”

Każde ma swój urok i utrzymuje klimat świąt. To, co mnie zirytowało, to zakończenie jednego z opowiadań, bo wydawało mi się, że zostało nagle urwane bez takiego konkretnego rozwiązania, które by mnie usatysfakcjonowało. Miałam wrażenie, że nagle autorkom zabrakło pomysłu, jakby to dalej pociągnąć tak, by czytelnik mimo że jest to krótka forma, to jednak nie zostawał z poczuciem, że chyba zapomniano kilku stron dodać do wydanej treści.

To, co również łączy wszystkie opowiadania oprócz świątecznego klimatu, to narracja pierwszoosobowa oraz podział na rozdziały. Niektóre opowiadania zostały podzielone na narrację poprowadzoną naprzemiennie przez dwójkę głównych bohaterów, dzięki czemu możemy poznać historię z perspektywy obojga. Przyznam, że lubię ten zabieg, więc i tym razem było to dla mnie na plus.

„Czasem osoba, która jest zakochana, dowiaduje się o tym ostatnia.”

Poza tym jednym mankamentem, który utkwił mi w pamięci, całościowo jest to zbiór, który warto mieć w swojej biblioteczce, by umilić sobie chwile oczekiwania na świąteczną kolację.

Jeżeli chcecie poczuć magię świąt, a jednocześnie wciągnąć aromat romansu, to jest to zbiór dla Was. Nie tylko będzie świątecznie, romantycznie i seksownie, ale i niezwykle humorystycznie, jak to już nas przyzwyczaiły do takiego miksu autorki.

Czy magia świąt przyniesie spełnienie marzeń każdego z bohaterów? Sięgnijcie po książkę i przekonajcie się sami. ;)

Polecam Wam wprost z zaczytanego serducha.

Lily ;*

Za egzemplarz ogromnie dziękuję Wydawnictwu Editio Red.

Autor: Tillie Cole

Tytuł: Pogodzeni z mrokiem

Seria: Kaci Hadesa

Rok: 2020

Tłumaczenie: Sylwia Chojnacka

Opis: Najsilniejsza miłość może się zrodzić z najgłębszej nienawiści...

Urodzili się, by zasiąść na przeciwległych tronach. Mieli odnieść sukces i nigdy nie upaść...

Tanner Ayers jest dziedzicem teksańskiego Ku Klux Klanu. Od narodzin był karmiony nienawiścią, przemocą i nietolerancją. Zabija bez wyrzutów sumienia, bo wierzy w to, co robi. Wszystko się zmienia, kiedy poznaje Adelitę Quintanę, córkę najbrutalniejszego szefa meksykańskiego kartelu.

Adelita i Tanner od początku się nienawidzą. Jednak jest między nimi coś, czego oboje nie potrafią wyjaśnić. Powoli niechęć zmienia się w pożądanie, a pożądanie w miłość. Wówczas Tanner po raz pierwszy zauważa, że być może całe swoje życie się mylił...

Mężczyzna latami stara się znaleźć sposób na to, by on i Adelita mogli być razem. Porzuca Ku Klux Klan, rodzinę i wszystko, w co wierzył, by dołączyć do Katów Hadesa. Tyle że teraz Kaci prowadzą wojnę - i to nie tylko z jego rodziną, ale również z rodziną Adelity. Kiedy oboje znowu się spotykają, muszą walczyć o miłość, która nigdy nie powinna była się narodzić. O uczucie, przez które oni i ich bliscy znajdą się w niebezpieczeństwie.

Biały Książę. Księżniczka kartelu. I przyszłość spowita tajemnicą.

Mroczny współczesny romans. Zawiera wulgarny język, sceny przemocy i seksu oraz porusza tematy dla dorosłych. Dla czytelników powyżej 18. roku życia.

***

Czas na kolejną odsłonę Katów Hadesa. Przy tak rozbudowanej serii, naprawdę trudno zaskoczyć czytelnika, jednak Tillie Cole nieodmiennie się to udaje. „Pogodzeni z mrokiem” to historia Tannera Ayers’a, który jako dziedzic teksańskiego Ku Klux Klanu, który porzucił rodzinę i wszystko w co wierzył, dołączając do Katów oraz Adeliny Quintany, córki szefa meksykańskiego kartelu. Wszystko zaczyna się komplikować, gdy Hades rusza na wojnę z Quintaną, który zajmuje się handlem ludźmi. Gdy Kaci uderzają nie tylko w rodzinę Tannera, ale również w rodzinę jego ukochanej, którą zostawił, by zapewnić jej bezpieczeństwo, opuszczając klan, najgorsze koszmary zaczynają wypełzać z czeluści piekła.

Adelinę i Tannera połączyło nieposkromione pożądanie, nad którym nie potrafili zapanować. Jednak to, co złączyło tę dwójkę, było znacznie głębsze. Spotkanie po latach sprawia, że Tanner doskonale wie, jak istotna będzie ta ostateczna walka o miłość, która niespodziewanie pojawiła się w świecie naznaczonym przemocą. To było jego światło w ciemności, o które będzie zmuszony stoczyć walkę.

„Wstrzymując oddech, obserwowałam Tannera. Serce płonęło mi w piersi. Tu, gdzie się znajdowaliśmy, krew była wszędzie – barwiła czerwienią trawę i drzewa.”

Gdy Kaci postanawiają najechać kartel i porwać kuzynkę Adeliny, w Tannerze wrze krew. Wie, że pewnego dnia, jego ukochana będzie przy nim, jednak porwanie jej kuzynki może wywołać lawinę, która z pewnością nie ułatwi połączenia z Adeliną. Wszystko jednak ulega zmianie, gdy okazuje się, że jego bracia porwą… nie tę dziewczynę.

Jak zawsze, Tillie Cole stworzyła bohaterów z krwi i kości, wyrazistych, mocnych i z całą pewnością wielowymiarowych. Każde z nich nosi w sobie bagaż doświadczeń oraz cień rodziny. Autorka idzie ustalonym schematem co do narracji. Ponownie dostajemy powieść napisaną w pierwszej osobie, z kilku perspektyw, przez co cały czas czytelnik może być blisko z bohaterami z poprzednich części. Wspaniale jest poznać dalsze losy swoich ulubieńców. To jest chyba, oprócz kolejnych historii, najlepszy element tej serii.

Kolejna część przyniesie czytelnikom ogrom emocji oraz niemało tajemnic okraszonych pożądaniem i pojawieniem się nowych członków Katów Hadesa. Naprawdę warto się wybrać w kolejną podróż jaką zafundowała nam autorka. Będzie niebezpiecznie, namiętnie i dramatycznie – czyli jak zawsze – pełen pakiet, który sprawi, że nie oderwiecie się od tej historii aż do samego końca. Gorąco Wam polecam! ;)

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Editio Red.

Ludka Skrzydlewska – „Negatyw szczęścia. Fine”

Wydawnictwo: Editio Red

Rok: 2020

Ilość stron: 368

Część: II

Opis: Historia o modzie i miłości ze szczyptą sensacji... I z co najmniej dwiema szczyptami humoru! Miłość. Moda. Intrygi.

Nieoczekiwanie życiem zawodowym Sashy po raz kolejny wstrząsnęły silne turbulencje. Dziewczynę zwolniono z mediolańskiego domu mody Di Volpe pod zarzutem przekazywania konkurencji poufnych danych. Niestety, dowody świadczą na niekorzyść Sashy ? właściciel konkurencyjnego domu mody, Andre Debreu, od lat przyjaźni się z matką pechowej pani fotograf, a e-mail z przeciekiem został wysłany z jej komputera.

Wygląda na to, że ktoś celowo kieruje podejrzenia na młodą Polkę. Rozżalona fałszywymi oskarżeniami Sasha postanawia na własną rękę poszukać prawdziwego szpiega. Krąg podejrzanych jest całkiem spory. I nie można z niego wykluczyć matki Sashy, którą wydaje się łączyć z Andre coś więcej niż tylko nić sympatii.

W winę dziewczyny nie wierzy Alessandro, syn właścicielki Di Volpe. Relacje między nim a Sashą, niegdyś dalekie od przyjaznych, nabierają gorącego charakteru...

Czas na „Negatyw szczęścia. Fine” czyli kontynuację romansu w świecie mody. Niewątpliwie, niezwykle dobrym rozwiązaniem dla niecierpliwych czytelników było to, że obie części dylogii Ludki Skrzydlewskiej wyszły tego samego dnia. Jest to o tyle fajne, że tuż po lekturze „Negatywu szczęścia. Inizio”, która mnie niesamowicie wciągnęła, mogłam od razu poznać dalsze losy Sashy i Sndra.

Co zatem wydarzyło się po tym, jak Sasha została zwolniona z domu mody?

***

W kolejnej części międzynarodowego romansu, Sasha i Sadro usiłują odnaleźć zdrajcę, który przekazał konkurencji projekty najnowszej kolekcji Di Volpe. Jako para, próbują poznać się wzajemnie w mało komfortowej sytuacji. Wszystko jednak wskazuje na Sashę i choć ma ona wsparcie w rodzinie di Volpe, sama podejmuje się przeprowadzenia śledztwa, by udowodnić swoją niewinność. Również świeżość związku Sashy i Sandro zostaje wystawiona na próbę. Mężczyzna próbuje poradzić sobie z impulsywną dziewczyną, która pakuje się w kłopoty. Bardzo chciałby ją chronić i sam znaleźć zdrajcę, jednak Sasza nie potrafi czekać w bezczynności i rzuca się w sam środek akcji śledczej. Nie pomaga Sandro w trzymaniu swojej ukochanej z dala od kłopotów także pani detektyw, która postanowiła przyjąć pomoc Sashy. Brak zaufania i problemy związane z kolekcją i zdrajcą mogą zniszczyć nawet najsolidniejszy związek. Czy Sasha i Sandro przetrwają? Czy uda im się odnaleźć korporacyjnego złodzieja i oczyścić dobre imię Aleksandry? Wierzcie mi, rozwiązanie tej historii jest zaskakujące i wyciska łzy z oczu.

„Przyciągnął mnie do siebie, zanim zdążyłam zaprotestować, i pocałował. Już kiedyś doszłam do wniosku, że tego nie lubiłam – kiedy byłam zła, nie miałam wcale ochoty na cokolwiek innego, Alessandro jednak potrafił być bardzo przekonujący, gdy chciał. Objął mnie mocno, aż całkiem się o niego oparłam, a drugą dłoń położył mi na karku, żebym nie mogła się odsunąć. Po chwili wahania pozwoliłam jednak, by rozsunął mi językiem wargi. Musiało być ze mną coś mocno nie tam.”

Ponownie, tak jak w pierwszej części, narracja została poprowadzona z punktu widzenia Sashy, ale i otrzymamy również fragmenty ze strony Alessandro. Autorka stworzyła inteligentną i pełną werwy, charakterną główną bohaterkę, którą co prawda, momentami miałam ochotę udusić, względnie nią mocno potrząsnąć, ale przy której z pewnością nie będziecie się nudzić. Uwielbiam to, że każdy bohater ma swoją osobowość i znaczenie w powieści. Tu nikt nie jest nijaki i to wyróżnia tę historię spośród innych. Całość fabularna jest przemyślana od początku do końca. Oczywiście, na uwagę również zasługuje postać męska, którą mimo dość złośliwego i ironicznego sposobu bycia sprawiło, że mimo wszystko lubi się tego aroganta od samego początku.

Najbardziej zaskoczyli mnie, oprócz głównych postaci, bohaterowie drugoplanowi, których to uwielbiałam, to miałam serdecznie dość, a już zwłaszcza nowej przyjaciółki Sashy, która ląduje u niej w domu po rozstaniu z partnerem. Jeżeli zaś chodzi o perfidną kanalię, która usiłowała zrobić z Sashy korporacyjnego szpiega, moje podejrzenia co do jej identyfikacji tylko się potwierdziły, choć nie podejrzewałam w jaki sposób w konsekwencji zostanie ta kwestia przez autorkę rozwiązana. :D

Ta historia wciągnęła mnie bez reszty, rozbawiła, trzymała w napięciu ale i wzruszyła na sam koniec. Ani przez chwilę podczas lektury nie było nudno gdyż autorka świetnie balansowała pomiędzy momentami oddechu a akcją i przejmującym scenom. Idealne połączenie wątku sensacyjnego z romansem obyczajowym sprawiło, że całość była ciekawa, niebanalna, zaskakująca i romantyczna. Czegóż chcieć więcej? Kolejnej takiej powieści, droga autorko! :D

Ludka po raz kolejny stworzyła ciekawą historię, napisaną ładnym językiem, do której z przyjemnością będę powracać. Jest to autorka, której powieści można brać w ciemno, bo wiesz, że i tak będzie dobrze, cokolwiek by nam nie zaserwowała. :D

Z egzemplarz do recenzji, bardzo dziękuję Wydawnictwu Editio Red.

 Tytuł: Siła honoru

Autor: Linda Szańska 

Wydawnictwo: Burda Książki

„Siła honoru” to debiut autorki ukrywającej się pod pseudonimem – Linda Szańska. Do przeczytania tej pozycji skusiła mnie przede wszystkim wzmianka o doświadczeniach pani Lindy, które zostały wplecione w fikcję literacką. Lubię książki, gdzie prawdziwe wydarzenia są tłem dla tych wymyślonych i tu rzeczywiście mamy z tym do czynienia.

Kalina, córka znanego polityka, pracuje jako tancerka. Podczas jednego z występów przez przypadek wpada na Gabriela, który jak się potem okazuje, jest groźnym gangsterem. Ich drogi, choć z perturbacjami, w końcu krzyżują się na dobre, a para szybko zaczyna czuć coś więcej niż tylko cielesne przyciąganie. Niestety tajemnice, kłamstwa, a przede wszystkim zaś nienawiść Gabriela do ojca dziewczyny sprawiają, że ich relacja ciągle wystawiana jest na próbę… Oboje muszą walczyć nie tylko o ten związek, ale także o siebie i człowieczeństwo, które w warunkach, w jakich przyjdzie im żyć, niejednokrotnie można zatracić.

Obok wątku miłosnego, w książce mamy też mafijne porachunki, niebezpiecznych mężczyzn, przyjaźń oraz rodzinne relacje – to właśnie one stanowią zarzewie konfliktów, a karygodne zachowanie ojca Kaliny doprowadza do tragedii, z którą bohaterka musi się zmierzyć.
Jak dla mnie „Siła honoru” to całkiem dobrze wyważony miks kilku wątków, a powolne odkrywanie tajemnic, które wpływają na życie i decyzje bohaterów sprawia, że książka trzyma w napięciu. Jeśli dodamy do tego autentyczny świat poznańskich cynków, dostajemy świetną lekturę. Oczywiście miłość wiedzie prym, ale to w końcu literatura kobieca, więc niema w tym nic dziwnego.

Powieść przeczytałam w ciągu paru wieczorów i muszę przyznać, że bardzo mi się podobała. Było w niej coś z sensacyjnych filmów lat 90’. Jest polsko, prawdziwie, z łatwością można wczuć się w klimat i historię, którą opowiada nam autorka. Dużym plusem są dialogi pomiędzy Gabrielem a Diabłem. Ich „przekomarzanie” wywoływało uśmiech na mojej twarzy.
Jeśli miałabym się do czegoś przyczepić, to jak dla mnie Gabriel mógł być mniej… słodki. Nie jestem pewna czy groźny mafios jest zdolny do takiej czułości, ale… miłość robi z nami różne dziwne rzeczy, więc przymykam na to oko.

Podsumowując, polecam, szczególnie fankom miłosnych historii z mafią nie tak do końca tle i czekam na kolejne książki autorki.

Meg

Moja ocena 7+/10

Za egzemplarz dziękujemy wydawnictwu Burda.