NieGrzeczne Recenzje: marca 2020

In Diana Brzezińska, kryminał

"Zaufasz mi" Diany Brzezińskiej [Lily]

Tytuł: „Zaufasz mi”

Autor: Diana Brzezińska

Wydawnictwo: Otwarte

Ilość stron: 528

Rok wydania: 2020

Opis wydawcy:

Policja w Szczecinie znów ma pełne ręce roboty. Miastem wstrząsają wiadomości o kolejnych samobójstwach. Życie odbiera sobie młody chłopak wychodzący na prostą, nastolatka, która ma wszystko, ojciec dwójki dzieci... Co pchnęło ich do samobójstwa? I czy na pewno sami odebrali sobie życie?

Ada Czarnecka przechodzi traumę po ostatnim śledztwie. Bierze urlop, zrywa wszelkie kontakty i wyjeżdża, zostawiając wszystko za sobą. Jednocześnie podejmuje trudną decyzję o rozwodzie.

Krystian Wilk nie pozwala jej jednak zniknąć na długo. Ściąga ją z powrotem na komendę do zespołu śledczego do sprawy tajemniczych samobójstw. Jednak to nie jedyny powód. Krystian już wie, co znaczy dla niego rudowłosa psycholog policyjna. I choć Ada ciągle nie potrafi mu zaufać, ich relacja coraz bardziej się zacieśnia...

~*~*~*~

Kontynuacja „Będziesz moja” uderza ponownie bardziej w gatunek obyczajowy, niż w kryminał, skupiając się na traumie pani psycholog oraz walce komisarza o tę niezwykłą przyjaźń, który również boryka się z problemami. Autorka skupia się na relacjach między bohaterami, którzy nie są zero jedynkowi, lecz pełni rys, ran, jakie z trudem próbują zaleczyć. W tej walce z trudnościami trochę gubi się wątek kryminalny, choć jest z pewnością dużo ciekawszy niż w pierwszej części.

Ada przebywa na zwolnieniu, nie mogąc sobie poradzić z tym, co wydarzyło się podczas porwania jej przez mordercę. Dręczące ją koszmary nie pozwalają zapomnieć o koszmarze jaki przeżyła. Wyjeżdżając do rodziców, urywa wszelkie kontakty, pragnąc uciec przed problemami. Ciągnięta przez siostrę od jednego specjalisty do drugiego, czuje bezradność. Wie, że nikt nie zrozumie tego, co przeżyła, a tym samym, nie jest w stanie jej pomóc. Była tylko jedna osoba…

"Krystian pochylił się nad biurkiem, ich twarze znalazły się zaledwie kilka centymetrów od siebie. Z przyjemnością chłonął zapach jej perfum. Frezja z nutą róży, goździka i narcyza idealnie pasowała do Ady. Od kiedy wprowadziła się do niego, a w jego łazience stanęła szklana buteleczka z zielonym płynem, pokochał ten zapach bez reszty."

Krystian po tym, jak nie uchronił Ady przed porwaniem, usiłuje zagłuszyć wyrzuty sumienia w jedyny sobie znany sposób. Ponownie rozpoczyna swoje jedno nocne podboje, powoli wyniszczając swój organizm. W pewnym momencie jednak trafia na sprawę, która może dać mu to, czego potrzebuje – motywacji dla Ady, by powróciła do pracy, a przede wszystkim, do niego.

Kiedy policja otrzymuje wiadomości o kolejnych samobójstwach, prokurator Przemysław Wilk zaczyna podejrzewać, że ktoś nakłania tych ludzi do ukrócenia swojego życia i wcale nie jest to ich samodzielna decyzja. Ta sprawa daje z kolei Krystianowi pretekst do kontaktu z Adą. Krok po kroku, stara się dotrzeć do kobiety, którą wcześniej zawiódł. Gdy kobieta zaczyna walczyć o swoje stanowisko pracy i zdrowie psychiczne, Krystian wikła się w związek z inną tylko po to, by udowodnić Adzie, że jest zdolny do bycia tylko z jedną kobietą. Jak ta historia się zakończy? Cóż… Tego musicie się przekonać sami, sięgając po tę lekturę, ale wierzcie mi, ostatnie strony naprawdę Was zaskoczą. ;)

"Policjanci wymienili między sobą zakłopotane spojrzenia. Samo pojawienie się prokuratora było dosyć kłopotliwe, nie mówiąc już o osobie, której zupełnie nie znali, a która nie była wezwanym negocjatorem."

Bohaterowie ponownie zostali świetnie wykreowani i nie ustępują poprzedniej części. To niewątpliwie największy atut autorki, która świetnie potrafi pokazać złożoność relacji międzyludzkich, ich problemy oraz walkę z własnymi słabościami. Wątek kryminalny, choć dużo lepiej nakreślony, niż w pierwszej części, to jednak dalej wydaje się powoli walczyć o główną rolę z bohaterami i ich kłopotami. Z pewnością zakończenie daje nam nadzieję na ciekawą zagadkę kryminalną w trzeciej części. Osobiście nie mogę się jej doczekać, bo to co się dzieje na ostatnich stronach to kryminalne ciasteczko z kremem. ;)

Książki Diany Brzezińskiej może i nie są klasycznym kryminałem, choć pewnie w zamierzeniu takie miały być, jednak poruszane w nich problemy oraz naprawdę dobrze wykreowane postaci, powodują, że czyta się je szybko, płynnie i z wciąż rosnącą ciekawością. Polecam Wam zatem powieści tej autorki z czystym sumieniem, bo warto zagłębić się w historię, jaką nam opowiada na ich kartach. :D

Lily

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Otwarte.

, by NieGrzeczne Recenzje

In Ann, debiut

Współczesny Kopciuszek, czyli "Ognista sukienka" [Ann]

Tytuł: "Ognista sukienka"

Autor: Patty Goodman

Wydawnictwo: WasPos

Ilość stron: 345

Rok wydania: 2020

Opis wydawcy:

Znasz bajkę o Kopciuszku? To dobrze, bo to całkowicie inna historia.
Amanda Holt to twardo stąpająca po ziemi studentka literatury. Dziewczyna o wyglądzie anioła z osobliwym charakterem. Jest cyniczna, wybuchowa i ma ognisty temperament. Romantyczne gesty i czułe słówka powodują u niej reakcje alergiczne.
Pewnego dnia na jej drodze staje on – nieziemsko przystojny i wpływowy milioner Blake Monroe. Playboy i najbardziej pożądany kawaler w Stanach, który traktuje kobiety jak rozrywkę.
Jak w bajce: jeden wieczór, jeden bal i całe życie dziewczyny wywraca się do góry nogami. Tylko dlaczego Kopciuszek przeklina, a książę przy pierwszym spotkaniu każe jej się rozbierać?

~*~*~*~

Lubię czasem dla odmiany przeczytać coś nieco lżejszego, co dostarczy mi podczas czytania sporej porcji humoru. Właśnie dlatego zainteresowałam się „Ognistą sukienką”. Autorka ostrzega nawet przed spożywaniem w trakcie lektury posiłków i ma rację, bo książka naszpikowana jest zabawnymi momentami. Ale po kolei.

Główna bohaterka, Amanda, to studentka literatury, która dorabia jako kelnerka. Na jednej z imprez przytrafia jej się historia jak z filmu. Przystojny, młody milioner prosi ją o drobną przysługę. Zachęcona aspektem finansowym dziewczyna się zgadza, przez co zostaje wplątana w zawirowania rodzinne i zakręconą intrygę, gdy wspomniany bogacz ogłasza przed całkiem sporą gromadą ludzi, że została jego narzeczoną. Na temat fabuły zdradzę tylko tyle, żeby zbyt mocno nie psuć zabawy z czytania niepotrzebnymi spoilerami.

Muszę przyznać, że „Ognista sukienka” to debiut całkiem udany. Chociaż sugerując się opisem i pomysłem na fabułę można odnieść wrażenie, że książka ta jest uwspółcześnioną wersją znanej wszystkim historii o Kopciuszku, nie jest to do końca prawda. Jasne, mamy motyw dziewczyny z biednej rodziny, która wpada w oko bogaczowi, jest zła matka (a nawet dwie), ale właściwie na tym podobieństwa się kończą. Amanda nie jest spokojną, szarą myszką, która potulnie przybiegnie na każde skinienie „księcia”. To pełna werwy bohaterka o ciętym języku. Jej przepychanki słowne z „Blakusiem” (czyli głównym bohaterem) i nieco sarkastyczny sposób bycia dostarczają czytelnikowi wielu okazji do śmiechu.

Nie mogę powiedzieć, żeby główna bohaterka całkowicie mnie „kupiła”, bo jednak momentami tych przekleństw było jak dla mnie za dużo, a ona sama robiła wiele rzeczy bez głębszego zastanowienia, co działało mi na nerwy. Ale w ogólnym rozrachunku jej kreację mogę uznać za udaną. Plus za wprowadzenie też wątków z jej niezbyt kolorowej przeszłości.

Główny bohater, Blake, też jest dość ciekawą odmianą od mrocznych, niebezpiecznych facetów, których można spotkać na kartach masy książek. Ma własne zdanie, odwagę, by postawić się matce i zagrać kilku osobom na nosie.

Komu szczególnie przypadnie do gustu styl powieści? Osobom, które nie lubią rozbudowanych opisów, bo tutaj tego nie uświadczycie. Akcja idzie do przodu, mamy sporo dialogów, a sposób pisania jest łatwo przyswajalny. Sprawia to, że „Ognista sukienka” jest pozycją idealną na wieczorny seans czytania dla odprężenia. Mnie lektura zajęła kilka godzin i przemknęłam przez całość właściwie za jednym podejściem.

Podsumowując: Jeśli szukacie pozycji łatwej i przyjemnej, „Ognista sukienka” jest czymś dla was. To taka baśń dla dorosłych ze sporą domieszką humoru i nutą erotyki, gdzie można się naprawdę dobrze bawić. Nie jest to może szczególnie ambitna lektura, ale jako rozrywka sprawdza się bardzo dobrze.

Ocena końcowa: 7-/10

Ann

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu WasPos.

, by NieGrzeczne Recenzje

In fantastyka, Holly Black

Zakończenie fantastycznej trylogii - "Królowa niczego" Holly Black [Lily]

Tytuł: „Królowa niczego”

Autor: Holly Black

Wydawnictwo: Jaguar

Ilość stron: 376

Rok wydania: 2020

Opis wydawcy:

Jude powraca do świata Fearie. Musi zmierzyć się z Cardanem, którego wciąż kocha, pomimo jego zdrady. Kiedy po raz pierwszy ujawnia się mroczna klątwa, Jude musi stać się pierwszą śmiertelną Królową Wróżek i odkryć, jak przełamać czar – lub zaryzykować zachwianie równowagi całego świata wróżek.

Jude nudzi się na wygnaniu. Dla zabicia czasu i dla pieniędzy przyjmuje delikatne zlecenia. Ktoś pożera elfy przebywające w krainie ludzi i należałoby położyć temu kres? Oto zadanie w sam raz dla Jude!

Niezbyt mile widzianym urozmaiceniem codzienności są odwiedziny Taryn. Bliźniaczka domaga się od Jude szczególnej przysługi: wygnanka z królestwa elfów ma narazić się na hańbiącą śmierć, byle ocalić siostrę przed konsekwencjami pewnego krwawego nietaktu.

Jude ma jednak swoje powody, żeby się zgodzić. Przecież to wyborny pretekst, żeby nieco zamącić w bajecznym Elysium.

Wie, że czeka ją konfrontacja z Cardanem.

Jude jest śmiertelnie niebezpieczną przeciwniczką dla swoich wrogów, ale czy dość potężną, by pokonać magię? Czy zwykła śmiertelniczka przemocą lub przemyślnością zdoła przełamać klątwę?

~*~*~*~

I nadeszła ta chwila… Holly Black zakończyła trylogię, która zachwycała miłośników fantastyki, a co ważniejsze elfów. :D „Królowa niczego” zbiera zarówno zachwyty nad tym, jak akcja rozwija się z szybkością tornada i niewątpliwym brakiem nudy. Jednak, autorka zbiera cięgi za zakończenie historii Jude. Cóż, zgadzam się w pewnym zakresie, iż zakończenie nieco naciągnięto, jednak mimo wszystko, całość jest wyborna.

„...nie mogę zaprzeczyć, że niepokojąco kusi mnie perspektywa wślizgnięcia się do Elfhame jako Taryn. Na samą myśl o tym i że mogłabym zobaczyć Cardana, moje serce bije szybciej.”

Jude, będąc na wygnaniu, wciąż myśli o miejscu, które stało się jej prawdziwym domem. Życie w świecie ludzi nie jest już dla niej. Za wiele się zmieniło. By przetrwać robi to, co potrafi najlepiej – ściga złoczyńców. Dopiero wizyta siostry spowoduje impuls, któremu nie będzie potrafiła się oprzeć. Musi uratować Taryn, która wpadła w kłopoty, jakie mogą kosztować ją życie. Wkracza zatem ponownie do Królestwa Elfhame jako siostra bliźniaczka. Czy jednak się ukryje przed mężem, który ją skazał na wygnanie? Co się stanie, gdy porwie ją dawny cień, który nadal rzuca na jej los cień? Musicie koniecznie przeczytać, by się dowiedzieć tego, i wiele więcej… ;)

„Nigdy tak bardzo nie pragnęłam dowieść, że mówię prawdę, ale nie ma na to sposobu. Każda przysięga, którą mogłabym złożyć, jest nic nie warta.”

Fabuła ostatniej części mknie do przodu, niczym rozpędzony jaguar, aż do samego końca. Nie ma czasu na nudę, a to, co się dzieje rozpala wyobraźnię do maksimum. Główna bohaterka dopiero od drugiego tomu mi się spodobała i aż do ostatniej strony nie traci rezonu. Również relacja pomiędzy Jude i Cardanem przez całą trylogię tliła się, wzbudzała niepewność, a zarazem ciekawość, jak to się rozwiąże. Oboje byli zarówno rywalami, jak i wspólnikami. To, co ma miejsce w „Królowej niczego” spełniło moje oczekiwania. Osobiście nie byłam zaskoczona zwieńczeniem tej historii. Zszokowana byłabym, gdyby okazało się inaczej. ;P

„Próbuję otworzyć oczy, próbuję usiąść, ale ciemność gromadzi się po bokach mojego pola widzenia., by w następnej chwili całkowicie mnie przytłoczyć.”

Autorka konsekwentnie prowadzi powieść z punktu widzenia Jude, kreśląc obrazy tak wyraziste, że ma się wrażenie, iż jest się w samym środku elfiego świata. To, w jaki sposób wykreowała krainę przepełnioną intrygami, politycznymi zagrywkami i walką o władzę, zasługuje niewątpliwie na uznanie. W samym środku jest miłość i nienawiść – dwie potężne emocje, które tworzą w trylogii Holly Black niepowtarzalny klimat.

„Odwracam się i wymierzam mu siarczysty policzek. Moja dłoń rozmazuje złoto, na jego policzku wykwita czerwony ślad. Przez długą chwilę patrzymy na siebie w milczeniu, zdyszani. W jego oczach lśni jednak coś zupełnie innego niż gniew.”

Autorka wraz z trzema powieściami trafiła na moją listę ulubionych. Mam nadzieję, że Was również zaczarują tak, jak mnie. Polecam Wam z całego serca tę elficką trylogię.

Lily

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Jaguar.

, by NieGrzeczne Recenzje

Pages

"Zaufasz mi" Diany Brzezińskiej [Lily]

Współczesny Kopciuszek, czyli "Ognista sukienka" [Ann]

Zakończenie fantastycznej trylogii - "Królowa niczego" Holly Black [Lily]

Dołącz do nas na Facebooku!

Instagram

Etykiety

Patronat

Patronat

Patronaty

Obserwatorzy

Recenzentki

Popularne posty

Archiwum bloga

Tu zaglądamy!

zBLOGowani

Pages

"Zaufasz mi" Diany Brzezińskiej [Lily]

Współczesny Kopciuszek, czyli "Ognista sukienka" [Ann]

Zakończenie fantastycznej trylogii - "Królowa niczego" Holly Black [Lily]

Dołącz do nas na Facebooku!

Instagram

Etykiety

Patronat

Patronat

Patronaty

Obserwatorzy

Recenzentki

Popularne posty

Archiwum bloga

Tu zaglądamy!

zBLOGowani

Subscribe